آنتی بادی نوع یک میکروزومال کبد-کلیه (Anti-LKM1)
آنتی بادی نوع یک میکروزومال کبد/کلیه، در بیماران مبتلا به هپاتیت خودایمن نوع 2 (AIH-2)، هپاتیت ویروسی C و یا D و برخی از انواع هپاتیت القاء شده به واسطه دارو دیده شده است. مقادیر کمتر از 20 Ru/ml نشان دهنده منفی بودن تست، بین 20 – 25 Ru/ml در موارد مشکوک و بیشتر از 25 Ru/ml نشان دهنده مثبت بودن تست و ابتلاء احتمالی به بیماری هپاتیت خود ایمن نوع دوم است.
تفسیر آزمایش
آنتی بادی نوع یک میکروزومال کبد/کلیه، در بیماران مبتلا به هپاتیت خودایمن نوع 2 (AIH-2)، هپاتیت ویروسی C و یا D و برخی از انواع هپاتیت القاء شده به واسطه دارو دیده شده است. مقادیر کمتر از 20 Ru/ml نشان دهنده منفی بودن تست، بین 20 – 25 Ru/ml در موارد مشکوک و بیشتر از 25 Ru/ml نشان دهنده مثبت بودن تست و ابتلاء احتمالی به بیماری هپاتیت خود ایمن نوع دوم است. آنتی ژن میکروزومال کبد/کلیه (LKM) 3 تیپ دارد که عبارتند از؛ LKM-1 : این مارکر مرتبط با سیتوکروم اکسیداز P4502D6 می باشد، یک پروتئین 50 کیلو دالتونی که درون سیتوپلاسم همه سلول های کبدی و توبول های کلیوی پروکسیمال وجود دارد. این مارکر بیشتر در کودکان به ویژه در دختران 14-2 ساله ارزشمند می باشد اما تنها در 4% بالغین مبتلا به هپاتیت خود ایمن مشاهده می گردد. LKM-2 : مرتبط با سیتوکروم اکسیداز P4502C9 بوده که این آنزیم در متابولیسم داروها مهم می باشد. LKM3 : که در هپاتیت مزمن نوع D مشاهده می شود و همچنین LKM-3 در بعضی از بیماران با هپاتیت نوع C نیز مثبت می باشد، از این رو این آنتی بادی نیز اختصاصی هپاتیت اتوایمیون نیست.
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی ندارد
اطلاعات تکمیلی
بیماریهای کبدی خود ایمن (برای مثال هپاتیت خود ایمن، سیروز صفراوی اولیه) با حضور آنتی بادیهایی چون آنتی بادی ماهیچه صاف (SMA)، آنتی بادی ضد میتوکندری (AMA) و آنتی بادی نوع یک میکروزومال کبد/کلیه (Anti-LKM1) در سرم شناخته شده اند. زیرگروههای هپاتیت خود ایمن (AIH) بر اساس الگوهای واکنش پذیری اًتوآنتی بادی تعیین می شود.
آنتی بادی LKM-1 به عنوان یک مارکر سرولوژیک در هپاتیت خود ایمن نوع ۲ و به طور معمول در صورت عدم وجود SMA و آنتی بادی های ضد هسته در سرم شناسایی می شود.
این آنتی بادیها با یک توالی کوتاه خطی آنتی ژن نوترکیب سیتوکروم مونواُکسیژناز P450 2D6 واکنش می دهند. بیماران مبتلا به هپاتیت خود ایمن نوع ۲ بیشتر در زنان جوان شایع می باشد و اغلب دچار بیماری شدیدی کبدی می شوند و به درمان با داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی پاسخ می دهند.
کاربرد بالینی آزمایش LKM
بررسی بیماران کبدی با علل ناشناخته / بررسی بیماران مشکوک به هپاتیت خود ایمن