موارد مصرف بنزتروپین
بنزتروپین در درمان بیماری پارکینسون و علایم خارج هرمی ناشی از داروها (به غیر از اختلالات حرکتی دیر رس ) تجویز می شود.
مکانیسم اثر بنزتروپین
این دارو با انسداد نسبی گیرنده های سیستم کولینرژیک مرکزی به بر قراری تبادل فعالیت سیستم های کولینرژیک و دوپامینرژیک در عقده های بازرال کمک می نماید. به علاوه تا حدودی دارای اثرات بی حس کنندگی موضعی و ضد هیستامین نیز می باشد.
فارماکوکینتیک بنزتروپین
دارو از راه خوراکی به خوبی جذب و به راحتی واردCNSمی شود. متابولیسم دارو کبدی است و از کلیه دفع می شود. اثر دارو 2-1 ساعت پس از تجویز خوراکی و چند دقیقه پس از تزریق وریدی آغاز و تا 24 ساعت ادامه می یابد.
منع مصرف بنزتروپین
در صورت وجود احتباس ادراری درمان نشده، گلوکوم با زاویه بسته، انسداد دستگاه گوارش و در کودکان زیر 3 سال نباید مصرف شود.
عوارض جانبی بنزتروپین
خشکی دهان، اختلالات گوارشی ،گیجی، تاری دید، و با شیوع کمتر احتباس ادرار، طپش قلب، افزایش حساسیت، عصبی شدن، و با مقادیر زیاد توهم، تسکین، اختلالات روانی و خواب آلودگی ازعوارض جانبی دارو هستند.
تداخلات دارویی بنزتروپین
استفاده همزمان این دارو با سایر داروهایی که دارای اثرات موسکارینی هستند، باعث عوارض جانبی چون خشکی دهان، احتباس ادرار، یبوست و منگی در سالمندان می گردد. داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای و مهار کننده های آنزیم MAO، داروهای ضد جنون دسته فنوتیازین، آنتی هسیتامین ها، آمانتادین، دیسوپیرامید از این جمله اند. همچنین بنزوتروپین با ایجاد خشکی دهان، اثرات نیترات های زیر زبانی را کاهش می دهد. داروهای مقلد پاراسمپاتیک اثر بنزوتروپین را کاهش می دهند. بنزوتروپین جذب گوارشی کتوکونازول را کاهش داده و با اثرات گوارشی سیزاپراید نیز ضدیت می کند.
هشدار ها بنزتروپین
در صورت وجود بیماری قلبی- عروقی، نارسایی کبدی یا کلیوی، یا نزد سالمندان با احتیاط فراوان مصرف شود.
توصیه های دارویی بنزتروپین
1- از قطع ناگهنی درمان اجتناب شود.
2- این دارو بر انجام کارهایی که نیاز به مهارت دارند مثل رانندگی، ممکن است تاثیر بگذارد.