بهترین داروی رفلاکس معده چیست؟
داروهای رفلاکس معده به 2 دسته بدون نسخه (OTC) و تجویزی تقسیم می‌شوند. معمولا پزشک توصیه می‌کند که ابتدا تغییر سبک زندگی و داروهای بدون نسخه را امتحان کنید. اگر در عرض چند هفته بهبودی اتفاق نیفتد، پزشک ممکن است داروهای تجویزی را پیشنهاد دهد که قوی‌تر هستند.
به طور کلی، از آنتی‌اسیدها، مسدودکننده‌های هیستامین (H2) و مهارکننده‌های پمپ پروتون برای درمان رفلاکس معده استفاده می‌شود. آنتی‌اسیدها را می‌توانید بدون نسخه تهیه کنید، اما مسدودکننده‌های هیستامین و مهارکننده‌های پمپ پروتون در 2 نوع بدون نسخه و نیازمند نسخه پزشک تولید می‌شوند.
1. آنتی‌اسیدها
آنتی‌اسیدها مثل آلومینیوم ام جی به خنثی کردن اسید معده کمک می‌کنند، اما نمی‌توانند به تنهایی التهاب و آسیب‌دیدگی مری را برطرف کنند.
آنتی‌اسیدها معمولا برای اکثر افراد بی‌خطر هستند. با این حال، افراد مبتلا به شرایط پزشکی خاص باید قبل از مصرف آن‌ها با پزشک خود صحبت کنند. به عنوان مثال، در نارسایی قلبی ممکن است برای کمک به کاهش تجمع مایعات به محدودیت دریافت سدیم (نمک) نیاز باشد. آنتی‌اسیدها اغلب حاوی مقدار زیادی سدیم هستند. بنابراین، این بیماران باید نظر پزشک را درباره مصرف آن‌ها جویا شوند.
افراد مبتلا به نارسایی کلیه ممکن است پس از مصرف آنتی‌اسیدها دچار تجمع آلومینیوم شوند که این می‌تواند به مسمومیت منجر شود. از سوی دیگر، معمولا این بیماران در حفظ تعادل الکترولیت‌ها مشکل دارند. تمام آنتی‌اسیدها حاوی الکترولیت هستند که این موضوع باعث تشدید مشکلات بیماران کلیوی می‌شود.
عوارض آنتی‌اسیدها
عوارض جانبی آنتی‌اسیدها نادر است. با این حال، حتی زمانی که از آن‌ها مطابق دستورالعمل استفاده می‌کنید، ممکن است دچار عارضه شوید. آنتی‌اسیدها می‌توانند باعث یبوست شوند، اثر ملین داشته باشند یا به بروز واکنش‌های آلرژیک منجر شوند. همچنین ممکن است خطر ایجاد حساسیت به بعضی از غذاها را افزایش دهند.
بیشتر عوارض آنتی‌اسیدها از مصرف نادرست آن‌ها ناشی می‌شود. بسیاری از این داروها حاوی کلسیم هستند. بنابراین، زیاده‌روی در مصرف آن‌ها باعث دریافت زیاد کلسیم می‌شود که با علائمی مثل حالت تهوع، استفراغ، سنگ کلیه و آلکالوز همراه است. اگر فکر می‌کنید برای تسکین سوزش سر دل به مقدار زیادی آنتی‌اسید نیاز دارید یا این داروها بی‌تاثیر هستند، حتما به پزشک مراجعه کنید.
تداخلات دارویی آنتی‌اسیدها
آنتی‌اسیدها می‌توانند با عملکرد سایر داروها تداخل داشته باشند. اگر از داروی دیگری استفاده می‌کنید، قبل از مصرف آنتی‌اسید با پزشک یا داروساز مشورت کنید.
بعضی از آنتی‌اسیدها حاوی آسپرین هستند. به دلیل وجود گزارش‌هایی مبنی بر خونریزی در اثر مصرف آنتی‌اسیدهای حاوی آسپرین، سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) در سال 2016 یک هشدار ایمنی درباره این محصولات صادر کرد.
اگر داروی دیگری مصرف می‌کنید که خطر خونریزی را افزایش می‌دهد (مانند داروی ضدانعقاد یا ضدپلاکت)، نباید از آنتی‌اسیدهای حاوی آسپرین استفاده کنید. همچنین اگر به زخم معده یا اختلالات خونریزی مبتلا هستید، سن شما بیشتر از 60 سال است یا الکل می‌نوشید، لازم است قبل از مصرف آنتی‌اسید با پزشک مشورت کنید.
2. مسدودکننده‌های H2
یک ماده شیمیایی به نام هیستامین سلول‌های معده را تحریک می‌کند که اسید هیدروکلریک بسازند. تولید بیش از حد این اسید می‌تواند باعث GERD شود. مسدودکننده‌های H2 (آنتاگونیست‌های گیرنده H2) به گیرنده‌های هیستامین در معده متصل می‌شوند و تولید اسید را کاهش می‌دهند. در نتیجه، علائم رفلاکس معده بهبود می‌یابد.
مسدودکننده‌های H2 به سرعت آنتی‌اسیدها عمل نمی‌کنند، اما اثر آن‌ها برای مدت طولانی‌تری باقی می‌ماند و ممکن است تولید اسید را تا 12 ساعت کاهش دهند. از این داروها می‌توان به سایمتیدین، نیزاتیدین و فاموتیدین اشاره کرد.
عوارض جانبی مسدودکننده‌های H2
سردرد، خواب‌آلودگی، درد مفاصل و عضلات، سرگیجه و مشکلات گوارشی از رایج‌ترین عوارض این داروها هستند. سالمندان و افراد مبتلا به بیماری‌های کبدی یا کلیوی باید از مصرف خودسرانه مسدودکننده‌های H2 بپرهیزند.
تداخلات دارویی مسدودکننده‌های H2
مسدودکننده‌های H2 می‌توانند با سایر داروها تداخل داشته باشند. به عنوان مثال، سایمتیدین ممکن است اثربخشی داروهای مُسکن را تغییر و متابولیسم داروی وارفارین (رقیق‌کننده خون) را کاهش دهد.
این داروها می‌توانند روی توانایی بدن برای جذب ویتامین B12، فولات (ویتامین B9)، ویتامین D و سایر مواد مغذی تاثیر بگذارند. علاوه بر این، افرادی که از مسدودکننده های H2 و مکمل منیزیم استفاده می‌کنند، باید این کار را در ساعات مختلف روز انجام دهند تا احتمال تداخل کاهش یابد.
3. مهارکننده‌های پمپ پروتون (PPI)
مهارکننده‌های پمپ پروتون مثل امپرازول، لانزوپرازول، پنتوپرازول، رابپرازول و دکس‌لانسوپرازول از مسدوکننده‌های H2 قوی‌تر هستند. این داروها تولید اسید معده را کاهش می‌دهند و مری را التیام می‌بخشند.
بعضی از مهارکننده‌های پمپ پروتون را می‌توانید بدون نسخه تهیه کنید، اما توصیه می‌شود بدون مشورت با پزشک بیش از 14 روز از آن‌ها استفاده نکنید. نیاز به استفاده از این داروها برای مدت طولانی ممکن است نشان‌دهنده این باشد که علائم شما به یک مشکل جدی‌تر مربوط است.
عوارض جانبی مهارکننده‌های پمپ پروتون
اکثر مردم می‌توانند بدون هیچ مشکلی از داروهای PPI استفاده کنند. با این حال، 1 تا 2 درصد افراد ممکن است به عوارض جانبی دچار شوند. شایع‌ترین عوارض عبارتند از: نفخ، درد شکم، اسهال، حالت تهوع و سردرد.
استفاده طولانی مدت از PPI ممکن است خطر شکستگی استخوان، کمبود منیزیم، کمبود ویتامین B12، نفریت بینابینی حاد (التهاب و آسیب ناگهانی کلیه‌ها)، زوال عقل و لوپوس اریتماتوز ناشی از دارو را افزایش دهد.
تداخلات دارویی مهارکننده‌های پمپ پروتون
داروهای PPI می‌توانند با بسیاری از داروها تداخل داشته باشند و عملکرد آن‌ها را تغییر دهند. همه مهارکننده‌های پمپ پروتون تداخلات دارویی یکسانی ندارند. اگر از داروی خاصی استفاده می‌کنید، قبل از مصرف PPI با پزشک مشورت کنید.
زنان باردار از کدام داروی رفلاکس معده می‌توانند استفاده کنند؟
بیش از نیمی از زنان باردار، به ویژه در سه ماهه دوم و سوم بارداری، دچار سوزش سر دل می‌شوند. سوزش سر دل در بارداری ممکن است به دلیل تغییر هورمون‌ها و بزرگ شدن رحم اتفاق بیفتد. در موارد نادر، سنگ کیسه صفرا هم می‌تواند باعث سوزش سر دل در زنان باردار شود.
اگر سوزش سر دل با تغییر سبک زندگی برطرف نشود، پزشک ممکن است استفاده از داروی رفلاکس معده در بارداری را توصیه کند. این داروها عبارتند از: آنتی‌اسیدها، مسدودکننده‌های H2 و مهارکننده‌های پمپ پروتون.
توصیه می‌شود در دوران بارداری قبل از مصرف هر نوع دارویی با پزشک خود صحبت کنید. بعضی از داروهای رفلاکس معده حاوی موادی هستند که ممکن است به شما یا فرزندتان آسیب برسانند.
داروی رفلاکس معده کودکان و نوزادان چیست؟
اغلب اوقات، رفلاکس در نوزادان به دلیل هماهنگی ضعیف دستگاه گوارش رخ می‌دهد. بسیاری از نوزادان مبتلا به GERD سالم هستند و تا یک سالگی بهبود می‌یابند. با این حال، بعضی از آن‌ها ممکن است مشکلاتی داشته باشند که بر اعصاب، مغز یا عضلات تاثیر می‌گذارند. در کودکان بزرگ‌تر، علت GERD اغلب مشابه مواردی است که در بزرگسالان مشاهده می‌شود.
روش‌های مختلفی برای درمان رفلاکس اسید در کودکان و نوزادان وجود دارد که عبارتند از: اصلاح سبک زندگی، دارو درمانی و در موارد نادر جراحی. معمولا داروی رفلاکس معده نوزادان و کودکان شبیه داروی بزرگسالان است، اما حتما باید تحت نظر پزشک از آن استفاده کنید.