ANCA
نام نوعی آنتی‌بادی است، هنگامی که سیستم ایمنی بدن اشتباهاً به پروتئین‌های نوتروفیل خود حمله میکند این آنتی بادی شروع به تولید میکند. سه نوع پروتئین که بسیار رایج هستند به نام های نوتروفیل، میلوپراکسیداز (MPO) و پروتئیناز سه (PR3) هستند.
چه زمانی باید آزمایش C-ANCA و P-ANCA را بدهیم؟
هنگامی که علائمی مانند تب، دردهای عضلانی، و کاهش وزن یا اختلال در عملکرد کلیه یا ریه دارید باید به پزشک مراجعه کنید و تشخیص او یک بیماری و اختلال خود ایمنی عروقی باشد.
هنگامی که علائمی مانند اسهال مداوم یا متناوب و درد شکم دارید ممکن است به دلیل IBD باشد. زمانی که پزشک می خواهد انجام تست C-ANCA و P-ANCA در آزمایشگاه فارابی انجام دهید.
در این بررسی، ما در آزمایشگاه فارابی یک مرور کلی در مورد سلامت و بیماری شما ارائه می‌کنیم و در مورد اینکه چگونه ANCA می‌تواند هم در برابر عفونت‌ها محافظت کند و هم تحمل را با تنظیم ایمنی تطبیقی حفظ کند، ارائه می دهیم.
علائم و نشانه های ANCA
- خستگی
- بروز لکه های کبودی بر دست و پا
- درد عضلانی
- تب، سرفه
- هموپتیزی
- درد شکم
- خون در ادرار
- ضعف و بی حسی در دست ها یا پاها
درمان واسکولیت شامل استفاده از استروئیدها همراه با سایر داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند سیکلوفسفامید یا ریتوکسیماب است.
شرح انجام C-ANCA و P-ANCA
دو نوع آزمون ANCA وجود دارد:
نوع اول ایمونوفلورسانس غیر مستقیم (IIF) نامیده می شود. برای این کار از نوتروفیل هایی استفاده می شود که روی یک اسلاید ثابت هستند. برای آزمایش، سرم نمونه خون با نوتروفیل های موجود در لام مخلوط می شود و هر ANCA موجود در نمونه به پروتئین های نوتروفیل متصل می شود.
درمان لام با یک آنتی بادی رنگ آمیزی شده با فلوروکروم با هر ANCA موجود واکنش نشان می دهد.
این یک الگویی از فلورسانس ایجاد می کند که می تواند زیر میکروسکوپ دیده شود. این الگو ممکن است به صورت سیتوپلاسمی (cANCA)، دور هسته ای (pANCA) یا ANCA غیر معمول (X-ANCA) شناسایی شود.
روش دیگر در آزمایشگاه فارابی ممکن است آنتی‌بادی‌های میلوپراکسیداز یا پروتئیناز ۳ را مستقیماً با استفاده از روش الایزا آزمایش شود.
ترکیبی از هر دو تست فلورسانس و الایزا اغلب هنگام آزمایش موارد مشکوک به واسکولیت انجام می شود. ANCA ممکن است در چندین اختلال خود ایمنی که باعث التهاب، آسیب بافتی و نارسایی اندام می شود وجود داشته باشد.
واسکولیت سیستمیک گروهی از اختلالات مرتبط با آسیب و تضعیف عروق خونی است.
به دلیل باریک شدن و انسداد رگ های خونی و متعاقباً از دست دادن خون رسانی، می تواند باعث آسیب بافت و اندام شود.
همچنین می تواند مناطقی از ضعف در دیواره رگ های خونی ایجاد کند که به عنوان آنوریسم شناخته می شوند، که پتانسیل پارگی دارند. علائم تجربه شده توسط یک فرد مبتلا به واسکولیت سیستمیک به میزان فعالیت خود ایمنی و قسمت های درگیر بدن بستگی دارد.
چند نوع واسکولیت سیستمیک ارتباط نزدیکی با تولید ANCA دارد:
- گرانولوماتوز همراه با پلی آنژیت (گرانولوماتوز Wegener)
- پلی آنژیت میکروسکوپی
- گرانولوماتوز ائوزینوفیلیک همراه با پلی آنژیت (سندرم چرگ اشتراوس)
- پلی آرتریت ندوزا (PAN)
آنتی بادی های cANCA/PR3 اغلب در گرانولوماتوز همراه با پلی آنژیت و آنتی بادی های pANCA/MPO اغلب با پلی آنژیت میکروسکوپی همراه هستند. با این حال، هر دو ممکن است در هر سه نوع با درجات مختلف واکنش دیده شوند.
تفسیر نتایج آزمایش C-ANCA و P-ANCA
انجام آزمایش C-ANCA و P-ANCA دارای دو نتیجه مثبت یا منفی است.
نتیجه منفی
به این معنی است که هیچ ANCA در نمونه خون یافت نشد. علائم شما احتمالاً ناشی از واسکولیت خود ایمنی نیست.
نتیجه مثبت
به این معنی است که ANCA در نمونه خون یافت شده است. و شما مبتلا به واسکولیت خود ایمنی هستید.
اگر نتیجه تست ANCA مثبت باشد، برای تعیین میزان آنتی‌بادی موجود، آزمایش تکمیلی انجام می‌شود که تیتر نامیده می‌شود. برای تعیین تیتر، نمونه سرم در چند مرحله رقیق می‌شود و هر یک از رقت‌ها از نظر حضور آنتی‌بادی آزمایش می‌شود. بیشترین رقت که در آن آنتی‌بادی می‌تواند شناسایی شود، تیتر است. هرچه تیتر بالاتر باشد، آنتی‌بادی موجود در خون بیشتر است.