در آزمایش منیزیم به بررسی سطح این ماده معدنی در بدن پرداخته خواهد شد. این ماده با نام اختصاری Mg شناخته می‌شود. اگر با بیماری‌های کلیوی مواجه هستید یا از ضعف‌های عضلانی رنج می‌برید، ممکن است سطح منیزیم در بدن شما دستخوش تغییرات شده باشد.
منیزیم چیست؟
این عنصر یازدهمین عنصر فراوان در بدن انسان است و برای عملکرد صحیح تمام سلول‌ها و تولید حدود ۳۰۰ آنزیم ضروری است. یون‌های منیزیم همچنین در ساخت DNA بدن ما مشارکت دارند و برای تثبیت تحریک سیستم عصبی ضروری هستند. بنابراین این ماده یک ماده حیاتی برای بدن ما است و کاهش یا افزایش غیرطبیعی آن می‌تواند مشکلاتی برای عملکرد سلول‌های ما ایجاد کند. همچنین بدن ما حدود ۱۶ درصد از منیزیم مورد نیاز روزانه خود را از مصرف آب شهری تامین می‌کند.
Mg در آزمایش خون
آزمایش منیزیم در واقع میزان منیزیم خون شما را اندازه‌گیری می‌کند. منیزیم در بدن شما به عنوان نوعی الکترولیت عمل می‌کند. الکترولیت‌ها مواد معدنی با بار الکتریکی هستند که مسئول بسیاری از عملکردها و فرآیندهای مهم در بدن شما هستند.
بدن شما برای کمک به عملکرد صحیح عضلات، اعصاب و قلب به منیزیم نیاز دارد. منیزیم همچنین به کنترل فشار خون و قند خون کمک می‌کند. بیشتر منیزیم بدن شما در استخوان‌ها و سلول‌های شما قرار دارد. اما مقدار کمی در خون شما نیز یافت می‌شود. اگر پزشک علائمی مبنی بر میزان غیرطبیعی منیزیم را در بدن شما مشاهده کند، این آزمایش را تجویز می‌کند. در صورتی که سطح منیزیم در آزمایش خون شما بیش از حد بالا یا پایین باشد نشان‌دهنده مشکلاتی در سلامتی شما است.
چرا آزمایش Magnesium تجویز می‌شود؟
پزشک ممکن است آزمایش منیزیم را برای بررسی دلیل شرایطی مانند سوء تغذیه، اسهال و سوء جذب تجویز کند. همچنین این آزمایش ممکن است برای نظارت بر اثربخشی درمان کمبود منیزیم مورد نیاز باشد. علاوه بر این موارد ظهور علائمی مانند تشنج، حالت تهوع، خستگی و ضعف عضلانی ممکن است باعث شود که پزشک آزمایش Magnesium را تجویز کند.
آزمایش Mg چه بیماری‌هایی را نشان می‌دهد؟
نرمال نبودن سطح منیزیم می‌تواند نشان‌دهنده بروز بیماری‌های زیر باشد:
- بیماری آدیسون
(Addison’s disease) به معنای بروز نارسایی در غدد فوق کلیوی است. این بیماری شیوع بالایی ندارد. وقتی غدد فوق کلیوی هورمون‌های آلدوسترون و کورتیزول را بیش از حد ترشح می‌کنند، این بیماری بروز خواهد کرد. این بیماری معمولا در آزمایش خون با افزایش منیزیم خود را نشان می‌دهد. این بیماری در تمام رده‌های سنی بروز می‌کند و محدودیت سنی ندارد. از آنجا که ادیسون، بیماری خطرناک بشمار می‌رود حتما باید بیمار تحت درمان قرار گیرد.
- نارسایی کلیوی(یاتروژنیک)
در این بیماری کلیه عملکرد طبیعی خود را از دست داده و نمی‌تواند مواد زائد را از بدن دفع کند. در این حالت تعادل آب بدن و الکترولیت‌ها از بین می‌رود.
- الکلیسم
کسی که به‌صورت کنترل نشده و افراطی مصرف مشروبات الکلی دارد مبتلا به الکلیسم است.
- سپسیس
اختلال ناشی از واکنش‌های شدید سیستم ایمنی در مقابل عفونت‌ها است. این بیماری به تدریج تمام بدن بیمار را فرا می‌گیرد. این بیماری خونرسانی به اندام‌ها را کند می‌کند و در موارد شدید منجر به مرگ بیمار خواهد شد.
نیاز روزانه منیزیم چقدر است؟
بدن نمی‌تواند نیاز خود به منیزیم را به تنهایی تامین کند، بنابراین منیزیم را باید از غذاهای بیرونی دریافت کرد. از آنجایی که منیزیم، ماده معدنی بسیار مهمی است باید به مقدار کافی در بدن انسان وجود داشته باشد. مصرف منیزیم نه باید خیلی کم و نه باید زیاد باشد. دوز روزانه مصرف منیزیم ۳۰۰ میلی گرم است. اگر بیش از حد مصرف شود، ممکن است برخی از مشکلات سلامتی رخ دهد.
غذاهای غنی از منیزیم شامل موز، هویج، پیاز، گوجه فرنگی، ماهی سالمون و کرفس است. نیاز بدن به منیزیم به راحتی با غذای روزانه تامین می‌شود. در صورت کاهش سطح منیزیم در بدن، درمان دارویی تجویز می‌شود.
علت بالا بودن منیزیم در آزمایش خون چیست؟
بالا بودن سطح منیزیم می‌تواند ناشی از موارد زیر باشد:
- بیماری آدیسون
- نارسایی کلیوی (یاتروژنیک)
- مصرف داروهای حاوی منیزیم و ضد اسید، هیپرتیروئیدی (تیروئید پرکار)، دهیدراتاسیون (کم‌آبی)، (Multiple myeloma) و دیابت.
- اسیدوز دیابتی
- شیردهی بیش از حد نرمال
- کاهش سطح ترشح ADH
- هیپر کلسمی
- هیپرآلدوسترونیسم
عوارض بالا بودن سطح منیزیم
- بیمار دردهای عصبی و عضلانی ممتد دارد و از ضعف و انقباض عضلات رنج می‌برد
- بیمار دچار فشارخون بالاست اما علت مشخص نیست
- استفراغ و اسهال بدون دلیل و مسمومیت ناشی از بیماری عفونی یا مسمویت غذایی
- سرگیجه و ضعف جسمانی
- اختلال در عملکرد کلیه
- بروز اختلال در تنفس
- بروز ناراحتی‌های قلبی
- سطح کلسیم و پتاسیم در آزمایش بسیار پایین
- بیمار داروهای به‌خصوصی مصرف می‌کند، مانند دیورتیک‌ها
علت کمبود منیزیم چیست؟
مشکلات بسیاری مثل شرایط محیطی، سبک زندگی یا بعضی بیماری‌ها می‌تواند به کمبود منیزیم در بدن شما منجر شود. مهمترین عللی که باعث کاهش منیزیم می‌شود شامل موارد زیر است:
- استفاده از مواد شیمیایی مانند فلوراید و کلر در آب شهری می‌تواند باعث کاهش جذب منیزیم موجود در آب شود
- مصرف کافئین
- مصرف زیاد شکر
- استرس سیستم غدد درون‌ریز را تحت تاثیر قرار می‌دهد و سطح منیزیم را کاهش خواهد داد
- مصرف مکمل‌های کلسیم
- مصرف زیاد نوشابه
- سیلیاک(coeliac disease) یا سایر اختلالات گوارشی مانند بیماری کرون(Crohn’s disease)
- مصرف غذای فرآوری‌شده
- مصرف بیش از حد لبنیات
- دیابت نوع ۲
- سبزیجات سبز، سبزیجات برگ‌دار، آجیل و دانه‌های خام
- افزایش سن
تست منیزیم در بارداری
دوران بارداری زمانی است که داشتن یک رژیم غذایی سالم بسیار مهم است. مصرف منیزیم در این دوران اهمیت بالایی دارد. در دوران بارداری، نه تنها منیزیم، بلکه سایر مواد معدنی نیز از اهمیت بالایی برخوردار هستند. مادران باردار علاوه بر نیازهای خود، حتما باید از مکمل‌های منیزیم برای رفع نیازهای کودک در دوران بارداری استفاده کنند.
در حالی که یک فرد عادی باید روزانه ۳۰۰ میلی گرم منیزیم مصرف کند، مادران باردار باید بین ۴۵۰ تا ۷۰۰ میلی گرم منیزیم در دوران بارداری مصرف کنند. این میزان می‌تواند رنج نرمال منیزیم خون را تامین کند. با توجه به این نیاز بالاتر نظارت بر سطح Magnesium در دوران بارداری لازم است. این آزمایش معمولا توسط متخصص زنان و زایمان تجویز می‌شود. در صورت کمبود منیزیم لازم است که مادر مکمل آن را مصرف کند.